“مراية الحب اعمى”.. كاملة الأجزاء.. بقلم هند الحجار

كنت مصدومة من كلامه،وبجد قرفت من نفسى على اختيارى وعلى اللى عملته فى نفسى، انا كنت شايفاه انسان تانى فعلًا “مراية الحب اعمى”
رفعت النقاب اللى كنت لابساه، انا اجمل من اختى، اختى عينها بنى لكن أنا ازرق
_ انا كنت منخدعة فيك، وبجد ندمت أنى كنت فى يوم كنت

فجأة لسانى سكت
_ عامة ي مصطفى فيك بعد كام يوم تطلقنى وتقول أننا متفقناش انا مش هجبرك انك تكون معايا، عاوزة افهمك حاجة أن الحب عمره ما كان بالشكل، انا بعترف أننا غلطنا، بس اختى

كانت عاوزة تساعدنى،وانا كنت عاوزة اساعدها، يمكن كنا غلط اه لاننا كدبنا، بس الله يعلم نيتنا كانت اى
كان بيبصلى وساكت لاحظت انو عمال يبص لعيونى جامد اوى، سبته ودخلت..

_ ي مدام احنا وصلنا
فوقت من اللى انا فيه، حاسبته ونزلت الجامعة بصيت لقيته بيركن عربيته، مدتلوش اى اهتمام دخلت الجامعة لقيته داخل ورايا، اتكلم من ورا ضهرى

_نزلى الطبقة ودارى عيونك ماشى

بصيت ورايا ملقتهوش لقيته دور وشه وابتسملى ومشى،معرفش اى خلانى اسمع كلامه ونزلت الطبقة ودريت عيونى، شوفت اختى هنااا قاعدة اول ما شافتنى جريت علياا
_ هند هند انا فرحانة فرحانة، اتقدملى ي هند اتقدملى

بصيت وببتسم
_ أهدى طيب
لقتها حضنتنى
_ شكرا اوى شكرا انا من غيرك مكنتش بقيت فرحانة دلوقتى، وكنتى مخططة لكل حاجة عاشان منتكشفش بجد انتى احسن اخت فى الدنيا، ربنا يسعدك مع مصطفى يارب

شدت من حضنى ليها معرفش ليه دمعت،
_ يلا ندخل المحاضرة
_ يلا ي حببتى،هجيب الشنطة
_ دخلت أنا وهى السيكشن سمعت بنتين بيتكلموا
_تيحى نقعد قدام دى محاضرة دكتور مصطفى
_ اه يلا نقعد

خدت هنا وقعدت انا قدام
_ اى ي ماما انتى احنا كنا هنقعد هناا
_ بس احنا قعدنا وبعدين احنا يعنى مش فى حضانة مين يقعد قدام ومين يقعد وراا

_ خلاص ي هند خليهم يقعدوا
_ اقعدى ي هناا احنا اللى جينا قعدنا الاول
_ على اساس اللى بتعمليه ده مش طفولة

_ والله ي حببتى سميه زى ما تسميه انا قعدت ومش هقوم خدى صحبتك والسيكشن واسع اقعدى فى اى مكان